Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ*
Πολλά λέγονται και γράφονται αυτές τις ημέρες για τη δραστηριότητα της υπό δημόσιο έλεγχο μεταλλευτικής ΛΑΡΚΟ Α.Ε., δύο πράγματα όμως δεν μπορούν να αμφισβητηθούν: το ένα είναι η άμεση και κατ' επιταγήν του Μεσοπροθέσμου αποκρατικοποίησή της και το άλλο η παγκόσμια αποκλειστικότητά της (!!!) να οδηγεί στο θάνατο μια θάλασσα, τον βόρειο Ευβοϊκό.
Δεν της αρκούσαν, φαίνεται, οι πελατειακές και κομματικές λειτουργίες που έφταναν μέχρι του σημείου εξαγοράς της τοπικής κοινωνίας, οι επιφανειακές μεταλλευτικές εξορύξεις που μετέτρεψαν μεγάλες εκτάσεις της κεντρικής Εύβοιας σε σεληνιακό τοπίο, ούτε η τεράστια ρύπανση της ανατολικής Φθιώτιδας από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα των βιομηχανικών της εγκαταστάσεων, έπρεπε να της δοθεί και η δυνατότητα να απορρίπτει κάθε χρόνο, στο μέσον του βόρειου Ευβοϊκού, γύρω στο 1,5 εκατ. τόνους σκουριάς.
Τα συγκεκριμένα απόβλητα, που είναι προϊόν της τήξης και του διαχωρισμού των φυσικών συστατικών του μεταλλεύματος, όταν έρχονται σε επαφή με το θαλασσινό νερό αντιδρούν και εκλύουν βαρέα μέταλλα, όπως νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα αρκετά τοξικό περιβάλλον για τα ψάρια και γενικότερα για τους οργανισμούς που διαβιούν στην ευρύτερη περιοχή της απόρριψης. Μάλιστα το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών), που έχει κάνει πολλές έρευνες στον βόρειο Ευβοϊκό και έχει πολλάκις επισημάνει τους κινδύνους από την παρατεταμένη μόλυνση που υφίσταται η θάλασσα, έφτασε μέχρι του σημείου να αφήνει ανοιχτό το θέμα της καταλληλότητας των αλιευμάτων της περιοχής.
Στην περιβαλλοντοκτόνο αυτή διαδικασία υπάρχει και μια ιδιαιτερότητα: η σκουριά, λόγω των ισχυρών ρευμάτων του Ευβοϊκού, έχει απλωθεί στον πυθμένα της θάλασσας σε μια έκταση 25 τ.χλμ. και ύψους 3 μέτρων, πράγμα που έχει προκαλέσει τη νέκρωση του βυθού. Κι αν το μπάζωμα συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, σε λίγα χρόνια όλος ο κόλπος θα μεταβληθεί σε μια νεκρή κλειστή θάλασσα.
Η κατάσταση στον βόρειο Ευβοϊκό γίνεται ακόμη χειρότερη από την υπεραλίευση, ιδιαίτερα με τις μηχανότρατες που σαρώνουν -αλήθεια, πότε η αρμόδια επίτροπος κ. Δαμανάκη θα εγκύψει σ' αυτή την εγκληματική διαδικασία;- το βυθό, αλλά και λόγω των επιδράσεων που δέχεται από τις παράκτιες περιοχές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας και της Εύβοιας με τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα των εντατικών καλλιεργειών, τα οργανικά κατάλοιπα των πτηνοτροφικών και χοιροτροφικών μονάδων και τα λύματα των βιομηχανικών δραστηριοτήτων.
Δυστυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν γιατί τα συναρμόδια υπουργεία συνεχίζουν και σήμερα να ανανεώνουν τις σχετικές άδειες και μάλιστα μέχρι χθες που στο υπουργείο Περιβάλλοντος η επικεφαλής του αυτάρεσκα δήλωνε Πράσινη. Οπως δε φαίνεται, είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσουν και με τον νέο υπουργό ΥΠΕΚΑ αλλά κι όταν η εταιρεία πουληθεί, παρ' ότι έχουμε υπογράψει και κυρώσει ως νόμο τη Διεθνή Σύμβαση του Λονδίνου για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από απόρριψη καταλοίπων και άλλων υλών.
Πολλοί θα αναρωτηθούν αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη της πολιτείας. Βέβαια ανάλογη στάση τηρεί και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μένουν μόνοι τους οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες και οι περιβαλλοντικές κινήσεις να συνεχίζουν τον αγώνα τους.
Για να αποφευχθεί η καταστροφή του βόρειου Ευβοϊκού και να αποκτήσει η θάλασσα τη γνωστή της παλιά βιοποικιλότητα, χρειάζεται άμεσα να σταματήσει η εναπόθεση της σκουριάς τής ΛΑΡΚΟ στον πυθμένα του, να καταργηθεί η αλιεία με μηχανότρατες και να επιβληθούν συγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι στη λειτουργία όλων των παράκτιων δραστηριοτήτων.
Τα περί μελετών και σχεδίων για την προστασία και την ορθή αξιοποίησή του απαραίτητα είναι, αλλά μέχρι να συνταχθούν και να υλοποιηθούν θα έχει επέλθει το μοιραίο, δηλαδή ο θάνατός του.
* Πρώην βουλευτής Εύβοιας
ΠΗΓΗ: enet.gr
Πολλά λέγονται και γράφονται αυτές τις ημέρες για τη δραστηριότητα της υπό δημόσιο έλεγχο μεταλλευτικής ΛΑΡΚΟ Α.Ε., δύο πράγματα όμως δεν μπορούν να αμφισβητηθούν: το ένα είναι η άμεση και κατ' επιταγήν του Μεσοπροθέσμου αποκρατικοποίησή της και το άλλο η παγκόσμια αποκλειστικότητά της (!!!) να οδηγεί στο θάνατο μια θάλασσα, τον βόρειο Ευβοϊκό.
Δεν της αρκούσαν, φαίνεται, οι πελατειακές και κομματικές λειτουργίες που έφταναν μέχρι του σημείου εξαγοράς της τοπικής κοινωνίας, οι επιφανειακές μεταλλευτικές εξορύξεις που μετέτρεψαν μεγάλες εκτάσεις της κεντρικής Εύβοιας σε σεληνιακό τοπίο, ούτε η τεράστια ρύπανση της ανατολικής Φθιώτιδας από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα των βιομηχανικών της εγκαταστάσεων, έπρεπε να της δοθεί και η δυνατότητα να απορρίπτει κάθε χρόνο, στο μέσον του βόρειου Ευβοϊκού, γύρω στο 1,5 εκατ. τόνους σκουριάς.
Τα συγκεκριμένα απόβλητα, που είναι προϊόν της τήξης και του διαχωρισμού των φυσικών συστατικών του μεταλλεύματος, όταν έρχονται σε επαφή με το θαλασσινό νερό αντιδρούν και εκλύουν βαρέα μέταλλα, όπως νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα αρκετά τοξικό περιβάλλον για τα ψάρια και γενικότερα για τους οργανισμούς που διαβιούν στην ευρύτερη περιοχή της απόρριψης. Μάλιστα το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών), που έχει κάνει πολλές έρευνες στον βόρειο Ευβοϊκό και έχει πολλάκις επισημάνει τους κινδύνους από την παρατεταμένη μόλυνση που υφίσταται η θάλασσα, έφτασε μέχρι του σημείου να αφήνει ανοιχτό το θέμα της καταλληλότητας των αλιευμάτων της περιοχής.
Στην περιβαλλοντοκτόνο αυτή διαδικασία υπάρχει και μια ιδιαιτερότητα: η σκουριά, λόγω των ισχυρών ρευμάτων του Ευβοϊκού, έχει απλωθεί στον πυθμένα της θάλασσας σε μια έκταση 25 τ.χλμ. και ύψους 3 μέτρων, πράγμα που έχει προκαλέσει τη νέκρωση του βυθού. Κι αν το μπάζωμα συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, σε λίγα χρόνια όλος ο κόλπος θα μεταβληθεί σε μια νεκρή κλειστή θάλασσα.
Η κατάσταση στον βόρειο Ευβοϊκό γίνεται ακόμη χειρότερη από την υπεραλίευση, ιδιαίτερα με τις μηχανότρατες που σαρώνουν -αλήθεια, πότε η αρμόδια επίτροπος κ. Δαμανάκη θα εγκύψει σ' αυτή την εγκληματική διαδικασία;- το βυθό, αλλά και λόγω των επιδράσεων που δέχεται από τις παράκτιες περιοχές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας και της Εύβοιας με τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα των εντατικών καλλιεργειών, τα οργανικά κατάλοιπα των πτηνοτροφικών και χοιροτροφικών μονάδων και τα λύματα των βιομηχανικών δραστηριοτήτων.
Δυστυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν γιατί τα συναρμόδια υπουργεία συνεχίζουν και σήμερα να ανανεώνουν τις σχετικές άδειες και μάλιστα μέχρι χθες που στο υπουργείο Περιβάλλοντος η επικεφαλής του αυτάρεσκα δήλωνε Πράσινη. Οπως δε φαίνεται, είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσουν και με τον νέο υπουργό ΥΠΕΚΑ αλλά κι όταν η εταιρεία πουληθεί, παρ' ότι έχουμε υπογράψει και κυρώσει ως νόμο τη Διεθνή Σύμβαση του Λονδίνου για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από απόρριψη καταλοίπων και άλλων υλών.
Πολλοί θα αναρωτηθούν αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη της πολιτείας. Βέβαια ανάλογη στάση τηρεί και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μένουν μόνοι τους οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες και οι περιβαλλοντικές κινήσεις να συνεχίζουν τον αγώνα τους.
Για να αποφευχθεί η καταστροφή του βόρειου Ευβοϊκού και να αποκτήσει η θάλασσα τη γνωστή της παλιά βιοποικιλότητα, χρειάζεται άμεσα να σταματήσει η εναπόθεση της σκουριάς τής ΛΑΡΚΟ στον πυθμένα του, να καταργηθεί η αλιεία με μηχανότρατες και να επιβληθούν συγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι στη λειτουργία όλων των παράκτιων δραστηριοτήτων.
Τα περί μελετών και σχεδίων για την προστασία και την ορθή αξιοποίησή του απαραίτητα είναι, αλλά μέχρι να συνταχθούν και να υλοποιηθούν θα έχει επέλθει το μοιραίο, δηλαδή ο θάνατός του.
* Πρώην βουλευτής Εύβοιας
ΠΗΓΗ: enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου